آنها می گویند این تحقیق سوالاتی را در مورد محصولات زیست تخریب پذیر که به عنوان جایگزینی برای پلاستیک غیرقابل بازیافت به خریداران عرضه می شود، ایجاد کرده است.

ایموژن ناپر، سرپرست این مطالعه، می‌گوید: «برای کیسه‌های زیست تخریب‌پذیر، شگفت‌انگیزترین چیز بود.

وقتی چیزی را می بینید که به این شکل برچسب خورده است، فکر می کنم به طور خودکار تصور می کنید که سریعتر از کیسه های معمولی تخریب می شود.

اما حداقل بعد از سه سال، تحقیقات ما نشان می دهد که ممکن است اینطور نباشد.

اگر چیزی زیست تخریب پذیر باشد می تواند توسط موجودات زنده مانند باکتری ها و قارچ ها تجزیه شود.

به یک تکه میوه که روی چمن مانده فکر کنید - به آن زمان بدهید و به نظر می رسد که کاملاً ناپدید شده است.در واقع فقط توسط میکروارگانیسم ها "هضم" شده است.

این برای مواد طبیعی بدون هیچ گونه مداخله انسانی با توجه به شرایط مناسب - مانند دما و در دسترس بودن اکسیژن - اتفاق می افتد.

کمپوست کردن همان چیز است، اما توسط انسان کنترل می شود تا فرآیند را سریعتر کند.

تعاونی هاکیسه های پلاستیکی قابل کمپوستبرای ضایعات مواد غذایی در نظر گرفته شده اند و برای اینکه به عنوان کمپوست پذیر طبقه بندی شوند باید در مدت 12 هفته تحت شرایط خاص تجزیه شوند.